Citroën is misschien wel het meest Franse automerk, maar minder bekend is dat het een Britse fabriek had. De Slough-operatie kreeg de opdracht om Citroëns met het stuur rechts te bouwen. Opmerkelijk genoeg bleef dit tot 1965 doorgaan. Maar de vestiging van Slough was meer dan alleen maar een assemblage fabriek, het had een eigen ontwerp- en engineeringteam dat vaak substantiële wijzigingen aanbracht aan de donorauto’s die over het Kanaal kwamen. De iconische 2CV was een Europa wijd succes maar flopte in het VK. Een juridische ruzie over de plaats van de voorremmen vertraagde de lancering tot 1953 en de Avant Garde-looks waren te veel voor Britse kopers. In een poging om dit probleem op te lossen, gaf Citroën Slough het startsein om op basis van het 2CV chassis een nieuw carrosserie te ontwikkelen.

De carrosserie was dan wel gemaakt van licht glasvezel op een chassis van de 2CV, maar met een 12 PK motor uit de 2CV zorgde dat nog altijd niet voor indrukwekkende prestaties van de Bijou. De versnellingsbak had standaard een centrifugaalkoppeling. Het model had een aantal onderdelen van de DS, waaronder het typische enkel spaaks stuurwiel heeft Lucas-elektra en ook onderdelen van de Citroën Traction, Morris en Triumph. De ramen zijn speciaal gemaakt voor de Bijou.

Het ontwerp kwam van Peter Kirwan-Taylor, die ook de elegante en glasvezel-bodied Lotus Elite ontwierp in 1957. De Bijou glasvezel bodies werden in eerste instantie gemaakt door een bedrijf genaamd “Whitson & Co”, gelegen in de buurt naar Slough, maar deze klus werd later aan een andere leverancier toebedeeld.

De meer moderne styling van de Bijou gaf de auto een hogere topsnelheid en een lager brandstofverbruik dan de 2CV, maar het grotere gewicht van de carrosserie, ondanks het materiaal, was van grote invloed op de meer algemene prestaties van de auto, vooral in de acceleratie. De Bijou werd daarnaast gezien als een dure auto, duurder dan bijvoorbeeld de Austin Mini of de Ford Popular.

De Bijou is de minst bekende Citroën. Hij werd gebouwd tussen 1959 en 1964 alleen voor de Britse markt. Daarom zijn er ook geen uitvoeringen met het stuur links. De Bijou werd nooit in het buitenland verkocht, met uitzondering van zes die werden geëxporteerd naar Australië. Vanaf 2013 waren van de ongeveer 211 gemaakte, bijna 150 Bijous in het 2CVGB-clubregister, maar minder dan 40 zijn nog steeds op de weg. In Nederland hebben er 5 een Nederlands kenteken. Deze auto's zijn nu zeldzaam en zeer gewild.

Deze koraal roze Bijou uit 1964 heeft weinig gereden. De auto is als een jaren 60 tijdcapsule met het originele interieur in goede maar gerijpte staat. De auto is sinds 1990 eigendom van de laatste eigenaar, droog bewaard en regelmatig onderhouden. De auto heeft 3 eigenaren gehad. Zeer originele auto met hemelbekleding, tapijten, asbakken, enz. Wordt geleverd met 4 originele Michelin-banden.