Net als andere Alpines voor op de weg, gebruikte de A110 uit 1961 veel Renault-onderdelen, inclusief motoren. Maar terwijl de voorgaande A108 was ontworpen rond Dauphine-componenten, werd de A110 geüpdatet om R8-onderdelen te gebruiken. In tegenstelling tot de A108, die eerst als cabriolet en pas later als coupé verkrijgbaar was, werd de A110 eerst met "Berlinetta" carrosserie geleverd en daarna als cabriolet. Het belangrijkste zichtbare verschil met de A108 coupé was een restyling van de achterkant zodat deze op de grotere motor paste, waardoor de auto een agressievere uitstraling kreeg. Net als de A108 had de A110 een stalen ruggengraatchassis met een carrosserie van glasvezel.

De A110 verwierf het grootste deel van zijn bekendheid begin jaren zeventig als zegevierende rallyauto. De auto verwierf internationale bekendheid tijdens de seizoenen 1970-1972 toen hij deelnam aan het nieuw opgerichte Internationale Kampioenschap voor Fabrikanten, verschillende evenementen in heel Europa won en werd beschouwd als een van de sterkste rallyauto's van zijn tijd.

De Alpine A110 1600 SX, die twee jaar na zijn vervanger, de A310, werd onthuld, was de ultieme versie van de berlinette en er werden slechts 387 exemplaren geproduceerd tussen 1976 en 1977. De A110 1600SX was de laatste versie van de A110 die in Frankrijk werd geproduceerd. Ze werden vrijwel allemaal omgebouwd tot wedstrijdauto’s en voorzien van grote motoren en wielkasten.

Dit maakt deze Alpine 1600 SX uit 1977, uitgevoerd in Alpine Blue en gerestaureerd naar een 100% originele staat zoals hij uit de fabriek kwam, een van de weinige exemplaren die nog ongeschonden is. De auto onderging in de jaren 2006/2007 een volledige body-off restauratie.